Op het moment van zware ziekte ervaren wij als mensen hoe zwak wij zijn. Wij voelen ons dan overgeleverd aan de handen van onze medemens. Meer nog, wij voelen ons vaak krachteloos en beseffen dat ons leven zeer broos kan zijn. Op die momenten wil God ons steunen met Zijn kracht en vergeving. Daarom biedt God in het moeilijke moment van ziekte en eventueel sterven zijn hulp aan. Een priester kan dan geroepen worden om de ziekenzalving toe te dienen. Deze zalving, op voorhoofd en handen, heeft een sterkende uitwerking.

God wil de zieke kracht geven. Het is dan ook niet raadzaam om met de toediening ervan te wachten tot het moment van sterven of tot het moment waarop de zieke buiten bewustzijn is. Het is de priester niet toegestaan iemand te bedienen wanneer het duidelijk is, dat hij/zij al gestorven is. De sacramenten zijn er immers voor de levenden. De priester zal bij een dergelijk voorval, op uw verzoek, toch komen om de overledene met een gebed en zegening bij God aan te bevelen. Voor de bediening van de ziekenzalving wende men zich tot de pastoor.